پروژه "حضور در هرمز" مجموعه ای شهری در جهت توسعه جامعه محلی جزیره هرمز است. از اینرو موسسه ای نیمه دولتی برای طراحی این پروژه دفتر معماری ZAV Architects را انتخاب نمود. این مجموعه 10300 مترمربعی که دفتر ZAV Architects از آن به عنوان "اقامتگاه فرهنگی" یاد می کند، شامل 200 گنبد با رنگ های گرم و مشرف به خلیج فارس می باشد. بنا به گفته استودیو طراحی: "شما نمی توانید رنگ را از جزیره هرمز با سواحل ماسه ای رنگی آن که حتی رنگ آبی دریا را هم تغییر داده اند، و نه حتی از مردمی که رنگ برای آن ها وسیله مهمی برای ابراز هویتشان چه در لباس ها، چه در داخل خانه ها یا حتی در غذاهای آنها می باشد، حذف کنید." تمامی گنبدها با تنالیته های روشن از قرمز، زرد، آبی و سبز رنگ شده اند تا فضای خارجی و داخلی رنگارنگی را به محیط ارائه کنند.
در کل، این پروژه شامل 15 خانه برای تعطیلات است که دربرگیرنده چندین گنبد بهم پیوسته در اندازه های مختلف می باشد. این سازه ها در کنار دیگر ساختمان های گنبدی شکل قرار می گیرند که شامل رستوران ها، کافه ها، فروشگاه های سوغاتی، اطلاعات گردشگری و مکان های پذیرایی هستند. دفتر معماری ZAV Architects گنبد ها را نزدیک بهم چیده تا حسی از یک اجتماع ایجاد کند و طرحی متمایز به این مجموعه ببخشد که برگرفته از شکل های طبیعی خود جزیره می باشد.
هریک از این گنبدها با بکارگیری روش هایی با فناوری بسیار ساده ساخته شده است. ساختار گنبدها متشکل از کیسه های شنی انباشته می باشد که با خاک و شن و ماسه لایروبی شده از لنگرگاه هرمز پر شده اند. این تکنیک که به "اَبَرخشت" معروف است، توسط آرشیتکت ایرانی نادر خلیلی ابداع شده و یک تکنیک ساده و نوآورانه می باشد که در منطقه استفاده می شود. کیسه های شنی به کمک فولاد ساپورت شده و فرم می گیرند و در نهایت سیمان کاری می شوند. گنبدها ساختار شناخته شده ای در منطقه هستند. مقیاس کوچک آن ها با توانایی ساختمان سازی پیشه وران محلی و کارگران غیر ماهر همخوانی دارد. بنابر گفته استودیو طراحی، این روش ساخت بدین معنی است که ساختمان ها می توانند تا حد زیادی توسط جامعه محلی تکمیل گردند.
منابع:
تصاویر:
تهمینه منزوی، پیمان برخورداری، سروش مجیدی و DJI