خودروی مک لارن اسپیدتیل یک خودروی اسپرت هیبریدی با تولید محدود است که توسط شرکت خودروسازی مکلارن طراحی و ساخته شده است. این خودرو در مهر ماه سال 1398 معرفی شد و جدید ترین مدل در مجموعه خودروهای سری Ultimate مکلارن قرار گرفت. همچنین اسپیدتیل جانشین مدل F1 است که هر دو آن ها دارای 3 صندلی بوده و راننده بر روی صندلی وسط می نشیند. این خودرو قابلیت شارژ شدن در حین حرکت دارد و می تواند با استفاده از پد شارژ بی سیم که همراه خودرو می باشد، حتی در مواقعی که از خودرو استفاده نمی شود نیز شارژ شود. در اسپیدتیل از شیشه الکتروکرومیک استفاده شده است که قابلیت این را دارد با فشردن یک دکمه تیره شده و نیاز به نورگیرهای خورشیدی را رفع کند و همچنین با چراغهای LED در فضای داخلی همخوانی دارد. این خودرو آینه بغل ندارد و به جای آن از دوربین هایی با کیفیت HD که در قسمت گارد جلو خودرو تعبیه شده، استفهده گردیده است. این دوربین ها با روشن شدن خودرو بیرون آمده و در حالت (Velocity mode) به داخل می رود، چرا که کمپانی ادعا می کند این مکانیزم سبب کم شدن کشش می شود. همچنین برای کم کردن کشش، بر روی چرخ های جلو کاوری از جنس فیبر کربن نیز وجود دارد.
مکلارن پیشرانه ای هیبریدی برای این مدل در نظر گرفته که توانایی تولید 1055 اسب بخار و 1150 نیوتن متر گشتاور را دارد. اسپیدتیل از پیشرانه ی معروف مکلارن، موتور 8 سیلندری با حجم 4 لیتر بهره می برد که با سیستم جدید مکش هوای سبک، خنک کننده سر سیلندر بهبود یافته و با اصلاحاتی در طراحی پیستون همراه می باشد که در مجموع باعث می شود این پیشرانه به تنهایی 747 اسب بخار تولید کند. مکلارن اسپیدتیل فقط به کمتر از 13 ثانیه زمان نیاز دارد تا از سکون به سرعت 300 کیلومتر بر ساعت برسد و حداکثر سرعت 400 کیلومتر را برای خود رقم بزند. پیش بینی می شود که این خودرو شتاب 2.5 ثانیه ای نیز داشته باشد. مکلارن تحویل اسپیدتیل را در بهمن ماه 1398 شروع و تولید آن را به 106 دستگاه محدود کرده است. هر یک از این مدل ها با قیمت 2 میلیون و 240 هزار دلار عرضه شده و تمامی آن ها نیز به فروش رسیده اند.
منابع: