"غار سون دونگ" (به زبان ویتنامی: هانگ سون دونگ) بزرگترین غار جهان است که در دل پارک ملی Phong Nha Ke-Bang در کشور ویتنام واقع شده است. این غار برای اولین بار در سال 1990 توسط یک مرد محلی به نام Ho Khanh کشف شد اما او به خانه بازگشت و غار را به فراموشی سپرد. در سال 2008، او بار دیگر غار را پیدا کرد و مسیر را یادداشت کرده و متعاقبا Howard و Deb Limbert از انجمن غار انگلیس را برای اولین اعزام به غار هدایت نمود. اولین سفر به درون غار با رسیدن به مانع بزرگی به ارتفاع 90 متر از جنس کلسیت (که اصطلاحا آن را "دیوار بزرگ ویتنام" نامیدند) متوقف شد. تا اینکه در سال 2010 برای بار دوم به غار سفر کردند و در نهایت توانستند از دیوار بزرگ بالا روند و انتهای غار را پیدا کنند. طول این گذرگاه اصلی و بزرگ بیش از 5 کیلومتر است و بخش هایی از آن تا ارتفاع 200 متری و پهنای 150 متری ادامه می یابند.
"غار سون دونگ" (که به معنای "غار رودخانه کوه" است) 2.5 میلیون سال پیش طی فرسایش سنگ آهک توسط آب رودخانه در پایین کوه ایجاد شده است. این غار با داشتن دو "doline" بزرگ (یا نورگیر سقفی) و جنگل های بارانی زیر زمینی، منحصر به فرد است. در بخش هایی که سنگ آهک سست بوده، نورگیر های بزرگ سقفی زمانی در 500000 سال پیش فرو ریخته اند و دهانه های بزرگی به جهان بیرون ایجاد کرده اند که باعث شدند شاخ و برگ ها در داخل غار رشد کنند. اکوسیستم ایجاد شده در داخل غار سیستم آب و هوایی خاص خود را دارد و ابرهای خاص خود را نیز ایجاد می کند.
این غار همچنین تشکیلات غیر معمول مختلفی نیز دارد از قبیل مرواریدهای غاری بزرگ، استالاگمیت های بسیار بلند، فیتوکارست و فسیل هایی که قدمت آن ها به میلیون ها سال پیش بر می گردد. "مروارید های غاری" به اندازه توپ های بیسبال و استالاگمیت هایی به اندازه ساختمان های بلند (که با طول 80 متر معلق هستند)، همگی بر اثر چکه کردن آب از سقف غار تشکیل شده اند. در سال 2013، این غار برای عموم گشوده شد. برای دسترسی به سون دونگ بایستی از تنها دهکده ای که در داخل پارک ملی Phong Nha Ke-Bang قرار گرفته، عبور کنید. دهکده اقلیت قومی Ban Doong تنها از راه پیاده قابل دسترسی است زیرا اطراف آن را جنگل های انبوه فرا گرفته اند.
منابع: