تالاب کویری میقان در استان مرکزی و 15 کیلومتری شمال شرقی اراک قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 1670 متر می باشد. این منطقه یکی از زیباترین جلوه‌های طبیعت استان مرکزی و از زیستگاه‌های مهم و بین‌المللی پرندگان است و در واقع آخرین حلقه اکولوژیک حوزه آبریز دشت اراک به حساب می آید. در سالهای با بارندگی مناسب، تالاب دارای آب قابل توجه است و در سالهای کم آبی عموماً سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری نمکی در می‌آید. محیط این دریاچه از 16 تا 24 کیلومتر متغیر است.
به علت شوری آب، لایه‌های نمکی در منطقه دیده می‌شود. خاک کویر میقان پر از سولفات سدیم است که باعث شده این کویر عنوان بزرگترین ذخیره گاه معدنی این ماده در خاورمیانه را به خود اختصاص دهد. تکه های سفید نمک و سولفات سدیم در خاک آن مثل ماده ای تزئینی به نظر می رسند و باعث شکل گیری گنبدها و طبقات نمکی زیبایی در تالاب می شوند. این طبقات و لایه‌های نمکی تمام سطح دریاچه را می پوشاند و از فاصله دور سفید و برفی جلوه می‌کند.
این تالاب دارای ویژگی‌های بوم‌شناسی خاصی است، از جمله اینکه سالانه میزبان بیش از 130 گونه پرنده مهاجر از جمله دُرنا، اردک، فلامینگو و غاز است. در میان این پرندگان بعضی از گونه‌های نادر و حفاظت شده نیز دیده می‌شوند.
در فصل زمستان پرندگان مهاجر در میانه پروازشان از نواحی سردسیر سیبری به سمت مناطق گرمسیر جنوبی و آفریقا، در این تالاب فرود می آیند یا در دسته‌های کوچک و بزرگ و با شکلی زیبا در آسمان بالای تالاب پرواز می کنند. در بهار نیز تالاب میقان یکی از زیستگاه‌های اصلی پرندگان مهاجری به حساب می آید که در فصل سرما با عبور از این منطقه در پرواز بودند.
همچنین پوشش گیاهی منطقه بیشتر از نوع گیاهان شورپسند یا هالوفیت مانند قره داغ، آرتمیا و انواع جلبک آب شور بوده که از این نظر نیز یکی از ذخیره گاه‌های مهم گیاهان شور کشور به شمار می‌رود. علاوه بر پرندگان، گونه‌های پستانداران، مثل گرگ و روباه، مار و... هم در این منطقه زندگی می کنند که مجموعه ای دیدنی از حیات وحش را به وجود آورده اند. این ویژگی ها باعث شده اند تا تالاب میقان از نظر گردشگری، یکی از مراکز مهم طبیعت گردی و پرنده نگری کشور محسوب شود.
منابع: